Mr.Mercedes seizoen 2 aflevering 6 recensie: We weten eindelijk hoe Brady de geest heeft beheerst

Aflevering 6 van het nieuwe seizoen probeert wanhopig de kloof tussen sci-fi en het bovennatuurlijke te overbruggen voordat we op weg gaan naar alle spanning en koude rillingen van de komende climax.

[Spoiler Alert: De volgende recensie bespreekt de belangrijkste plotdetails van aflevering 6 van het tweede seizoen van Mr. Mercedes. Ga op eigen risico!]

We zijn net halverwege seizoen 2 van Audience Network's 'Mr. Mercedes 'en de spanning en koude rillingen stapelen zich op in de Stephen King-schermaanpassing. Hoewel de show er nog steeds in slaagt om terugkerende fans van het vorige seizoen geïnteresseerd te houden, lijkt het soms dat de schrijvers en showrunners naar rietjes grijpen als het gaat om het uitleggen van Brady's hervonden lichamelijke krachten.

De zesde aflevering, getiteld 'Proximity', brengt ons weer een centimeter dichter bij de komende climax die de tweede confrontatie zal zijn tussen Bill Hodges (Brendan Gleeson) en Brady Hartsfield (Harry Treadaway). De aflevering begint met een droomsequentie - eigenlijk een droom in een droom - waarin Brady om de een of andere vreemde reden het 'voortplantingscijfer' van Hodges aan een touwtje heeft gebonden.

De scène gebruikt een beetje een meta-verhaal om het publiek te proberen te overtuigen waarom het voor Brady mogelijk is om in leven te blijven. Brady's analogie is dat als Hodges in staat is om een ​​droom te hebben in een droom waarin Brady de volledige controle lijkt te hebben, het voor hem niet te vergezocht is om een ​​geestcontrolerende vegetatieve, comateuze seriemoordenaar te zijn!

'Als terwijl je slaapt, de machinaties van de geest complex genoeg zijn om een ​​droom in een droom te hebben, terwijl je de werkelijke bewuste obsessies in rekening brengt, is het dan een wonder dat de grens tussen realiteit en fantasie soms een beetje vaag wordt,' Brady zegt tegen Hodges in de droom. Maar het lijkt erop dat de lijn echt van de schrijvers naar het publiek komt, weer een ultra-gecompliceerde poging om Brady's schijnbaar bovennatuurlijke krachten te verklaren.

De vorige aflevering heeft ook behoorlijk wat tijd besteed aan het verklaren van deze sprong, in een poging de kloof te dichten tussen wilde bovennatuurlijke vermoedens en smakelijke sci-fi in het tweede seizoen van de show, die een harde bocht naar links maakte van de hardgekookte detective fictie van seizoen 1, dat behoorlijk geworteld was in de gruizige realiteit. Verklaringen met betrekking tot kwantumtheorie en 'verstrengeling' werden in de vorige aflevering aangeboden, samen met de wankele theorie dat de grenzen van de geest nog moeten worden bepaald door de medische gemeenschap en dat 'alles mogelijk is'.

Deze bijna wanhopige poging om het publiek te overtuigen gaat niet weg in de plot, maar valt duidelijk op als een herhaalde herinnering aan kijkers dat we op de een of andere manier het feit moeten internaliseren dat niets meer binnen de grenzen van het gewone opereert in de show. De scène waarin Hodges Lou (Breeda Wool) waarschuwt dat de wetenschap er niet in slaagt een verklaring te vinden, is een bijzonder goed voorbeeld van deze krachtige poging. En Lou's reactie vat samen wat ongeduldige kijkers denken - 'F ** ck', zegt ze vol ongeloof!

Bill Hodges (Brendan Gleeson) en Brady Hartsfield (Harry Treadaway) staan ​​tegenover elkaar in een surrealistische droomscène. (Photo Credit: Audience Network)

De aflevering bevat ook veel anders. Montez (Maximiliano Hernandez) is er nu volledig van overtuigd door Bill dat Brady beslist bewust is. Nadat Hodges de moordenaar van Montez heeft opgespoord om Al uit het ziekenhuis te zijn (die deed wat hij deed onder de invloed van Brady), begint hij een duidelijk verband te zien tussen de zelfmoord van zuster Sadie, de moord op zijn hond en Brady's frequente pieken in hersenactiviteit.

Ondertussen zitten Dr. Felix Babineau (Jack Huston) en zijn vrouw Cora (Tessa Ferrer) eindelijk midden in de dingen nadat ze het hele seizoen aan de zijlijn hebben gestaan ​​en ze zijn helemaal niet op een gelukkige plek. De druk voor hen is zeker groot om Brady zo snel mogelijk wakker te maken, nu Hodges eindelijk weet dat het duo direct verantwoordelijk is voor Brady's lichaamswervelingen. Ze blijven hulpeloos achter nadat Hodges hen op zijn typische non-conformistische manier confronteert, waardoor ze geen andere keus hebben dan af te maken waar ze aan begonnen. Nogmaals, de motieven voor Babineau die met Brady's brein knoeit, lijken een mooie week. Als het inderdaad de bedoeling was om bekendheid te verwerven als de pionier van een medische doorbraak, waarom zou je dan een massamoordende maniak als proefkonijn kiezen? Op de een of andere manier voelen beide personages zich plat en niet gaar, zelfs tot ver in het seizoen.

Het optreden is voor de Babineaus als Hodges het net rond hun medische wanpraktijken die Brady nieuw leven inblazen als een geestbeheersende maniak, strakker maakt. (Photo Credit: Audience Network)

Onder druk van de omstandigheden onthult Cora een geheim over het experimentele medicijn dat de hersenen herstelt dat Dr. Babineau in Brady heeft geïnjecteerd. Cora onthult aan Felix dat er een testgroep was in een Aziatische gevangenis tegen drugs en dat de controlegroep op de een of andere manier zelfmoord pleegde nadat de voormalige geest hen erin had gecontroleerd. Babineau is woedend dat Cora de vitale informatie van hem vasthield en nu vastzit in een Catch-22-situatie.

Het personagedrama is nog steeds heerlijk goed uitgevoerd - een van de sterkere aspecten van de show. We zien Jerome (Jharrel Jerome) eindelijk zijn hart uitstorten over de ontgoocheling van zijn Ivy League-opleiding. Holly (Justine Lupe) heeft nog steeds een achtbaan van een relatie met haar collega en vriend Hodges, maar ze heeft haar onafhankelijkheid omarmd en heeft een nieuw doel gevonden als privédetective. Maar Breeda Wool's verkenning van de conflicten en mentale worstelingen van haar personage Lou is wat echt de kroon neemt in de aflevering.

Lou Linklater (Breeda Wool) zoekt sluiting als ze uiteindelijk besluit Brady te ontmoeten in het ziekenhuis. (Photo Credit: Audience Network)

Tegen het einde van de aflevering worden we herinnerd aan het klassieke thema van goed versus kwaad, dat sinds seizoen 1 de kern van de show vormt.

Deze herinnering komt dankzij Ida's (Holland Taylor) ongevraagde psychoanalyse van Bill. 'Je bent verslaafd,' zegt ze tegen Hodges, 'en Brady is jouw drug.' Ze stelt de theorie voor dat Brady in een of andere verwrongen zin Hodges een nieuw doel in het leven gaf en hem uit zijn alcoholische, verwarde toestand haalde. Hodges is onze gebrekkige Byronic-held en Brady is de personificatie van chaos. Het is een situatie van Batman vs. Joker, maar met een Stephen King-draai eraan!

De aflevering eindigt met Hodges die een tekst ontvangt van een onbekend nummer met de tekst olly olly oxen free, de uitdrukking die Hodges gebruikt om Brady uit zijn vegetatieve toestand te lokken. Heeft Hartsfield zojuist een andere arme ziel gekaapt en hen ertoe gebracht Hodges te beschimpen met de tekst? We zullen het ontdekken in de volgende aflevering van 'Mr. Mercedes ', getiteld' Fell On Black Days ', die aanstaande woensdag 3 oktober in première gaat op het Audience Network. Blijf kijken.