'The Mandalorian' Episode 8 Review: een krachtige finale die een beetje te gefocust is op seizoen 2

Antwoorden over het verleden van de Mandalorian worden onthuld terwijl hij zich een weg baant langs Moff Gideon en tot zijn recht komt

De Mandaloriaan (Pedro Pascal) neemt afscheid van Greef Karga (Carl Weathers) en Cara Dune (Gina Carano). (Disney +)

Spoiler alert voor aflevering 8 van 'The Mandalorian'

Met aflevering 8 komt het razend populaire eerste seizoen van 'The Mandalorian' ten einde. De Mandalorian is in veel opzichten ontmaskerd, komt tot zijn recht en vliegt met een nieuw gevoel van doel de zonsondergang tegemoet.

Het is misschien niet zo'n bevredigend einde als sommigen zouden hopen, maar het was niettemin een opwindende aflevering waar fans reikhalzend naar uitkeken naar seizoen 2.

Moff Gideon (Giancarlo Esposito) zorgt voor een geweldige slechterik, vol vertrouwen in zijn machtspositie, kalm vrolijk in zijn meedogenloosheid.

Hij straalt het vertrouwen uit van een man die weet dat het slechts een kwestie van tijd is voordat hij je stad, je familie, je planeet platbrandt, maar als je hem nu geeft wat hij wil, kan hij in ieder geval overwegen om je niet eerst te martelen. Hij is een formidabele slechterik en zal zeker een behoorlijke tegenstander worden in seizoen 2.

Over seizoen 2 gesproken, een van de grootste zwakke punten van de aflevering is hoeveel het een tweede seizoen opzet. Niet alleen blijven enkele van de grootste vragen van het seizoen onopgelost, maar er komen er nog meer naar boven.

Alleen al in deze ene aflevering is er genoeg setup gedaan dat het bijna aanvoelt als het einde van een prequel-serie over hoe 'The Mandalorian' tot stand kwam. Alles zal ongetwijfeld op zijn plaats vallen zodra seizoen 2 komt, maar tot die tijd is het een beetje onbevredigend.

Met dat uit de weg is de aflevering briljant. Het bevat humor, actie, geweldige karaktermomenten en enkele van de schattigste Baby Yoda-momenten in de hele serie - alles wat fans naar 'The Mandalorian' komen zien.

Geregisseerd door Taika Waititi en geschreven door Jon Favreau, levert de aflevering enkele van de beste momenten uit de hele serie, van de terugkeer van de Armourer (Emily Swallow) tot de heldendaden van IG-11 (Taika Waititi).

Hoewel het sommige van de grotere vragen misschien niet oplost - zoals waarom Moff Gideon zo gefocust is op het verkrijgen van het kind - beantwoordt het wel andere, zoals de naam van de Mandalorian.

Din Djarin (Pedro Pascal) wordt zelfs voor enkele ogenblikken ontmaskerd om zijn leven te redden, en de schijnbaar onverstoorbare krijger krijgt een moment van menselijkheid, ironisch genoeg gedeeld met een droid.

De flashback die het hele seizoen is geplaagd, is precies wat fans verwachtten - de familie van de Mandalorian werd neergeschoten door Imperial Droids toen Din een kind was, voordat hij werd gered en vervolgens werd geadopteerd door Mandalorians.

De Armourer voltooit Din Djarins laatste pantsercomponenten net op tijd voor zijn baasgevecht met Moff Gideon, en voorziet Din van een jetpack en, nog belangrijker, een zegel, het laatste wat Din nodig had voordat hij een volledige Mandaloriaanse krijger werd.

Hij is nu ook een vader van Baby Yoda, volgens de Mandaloriaanse geloofsbelijdenis - hoewel Din blijkbaar lang genoeg heeft gewoond zonder een naam die hij vergeten is het kind er een te geven.

De Mandalorian, geholpen door Cara Dune (Gina Carano), IG-11 en Greef Karga (Carl Weathers), slaagden erin om uit een zeer nare situatie te komen en Navarro van Stormtroopers te zuiveren, en terwijl daarmee het verhaal van Din Djarin de premiejager, het is nog maar het begin van Din Djarin, de vader.

Voor een serie die zoveel deed met op zichzelf staande afleveringen, voelt het seizoen als geheel enigszins teleurstellend onvolledig, met onbeantwoorde vragen rondom Baby Yoda en Moff Gideon.

Zelfs het uiterlijk van de Darksaber, hoewel enorm opwindend voor fans van de serie, is een beetje een teleurstelling in termen van hoe goed 'The Mandalorian' er anders in is geslaagd om een ​​'Star Wars'-show te maken waarvoor geen nieuwe fans nodig zijn. om rechtstreeks naar Google te gaan om te begrijpen waarom wat ze zojuist op het scherm hebben gezien, belangrijk is.

'The Mandalorian' is geen show die afhankelijk zou moeten zijn van wendingen, geheimen en onthullingen. Het kan op zichzelf al buitengewoon goede televisie zijn, die zelfs uit de meest voorspelbare verhalen het meeste haalt.

Het is een van de beste live-action 'Star Wars'-verhalen die er zijn. Hopelijk kunnen we verwachten dat seizoen 2 minder focust op frustrerende tv-gimmicks en in plaats daarvan op de geweldige actie en minder-is-meer verhalen die het zo'n boeiend horloge maken.